Het evangelie inspireert ons om ons vanuit ons geloof in te zetten voor mensen in nood. Binnen de kerk noemen we dat ‘diaconie’. We willen 'zorg' hebben voor elkaar. Vroom gezegd ervaren wij als gelovigen Christus' aanwezigheid in de mens, die een beroep op ons doet. In het Mattheüs-evangelie staat het zo:
‘Want ik had honger en jullie gaven mij te eten,
ik had dorst en jullie gaven mij te drinken.
Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op,
Ik was naakt, en jullie kleedden mij.
Ik was ziek en jullie bezochten mij,
Ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe.’
(Mattheüs 25, 35-36)
