Tegelijk met het schooljaar begint na de vakantie een nieuw werkjaar. Halverwege het kalenderjaar. Een nieuw begin in de tweede helft? Blijft het kerkelijk leven even vreemd en afstandelijk als waaraan we inmiddels wat gewend zijn?

Oppassen
met contact maken,
met bij elkaar komen, met communie ontvangen.
Alles gaat anders.
Want dat virus is er nog.
En doet wat elk virus doet:
het beweegt met óns mee om zich te verspreiden.

Hoe ziet de kalender van dit najaar eruit?
Een tweede golf, in de tweede helft?
Hoe vieren we Allerzielen, en Kerst?
Bij het begin van deze tweede helft moet ik denken aan de heilige Willibrord.
Aan wat hij bij schreef in de kantlijn van zijn liturgie-kalender:
‘in Dei nomine feliciter’.

Letterlijk betekent dat zoiets als: ‘in de naam van God geluk’.
Hij schreef dat bij zijn verjaardag.
Wellicht als een motto voor elke dag.
Want je kunt het ook vertalen als een opdracht: ‘wees in godsnaam gelukkig’.
Willibrord was een typische reizende monnik.
Aan het begin van de achtste eeuw kwam hij in ons land.
Alles was vreemd én bedreigend.
Zoals nu voor ons de wereld van dat virus.
En precies dat zocht hij. Het onbekende.
Want vooral daar zou hij ontmoeten wie hij verkondigde: Jezus de opgestane.
‘Wees in godsnaam gelukkig’.
Wat betekent dat voor jou?
Een uitdaging misschien
om nooit het vertrouwen te verliezen
in God
die overal en altijd bij ons is
overeenkomstig zijn Naam:
‘Ik ben er’.

Succes bij de nieuwe start in de tweede helft van dit jaar!