‘Verheugt u en juicht!’ Bij Matheus

5, 12 door Willy Rekveld, parochievicaris

Wat is de diepste zin van ons leven? Een indringende vraag in een samenleving met zoveel mensen. Voor wie gelooft geeft het evangelie een moeilijk maar zuiver antwoord. Hoe te leven voor onszelf en hoe te leven met onze medemensen? Hoe het leven te delen in een wereld met zoveel verschillende meningen? Te leven in het gelovig perspectief in een wereld van oorlog en van onvrede en ruzies? Hoe kan ik, kunnen wij dit ombuigen tot een samen het leven delen in liefde en gerechtigheid. De boodschap van het verhaal van Gods Zoon, Jezus, is hierin duidelijk. ‘Zalig ben je’, zo horen wij, als jij jezelf kunt geven in de goede momenten, maar ook in de mindere momenten. Ik noem het liever ‘Gelukkig ben je als het leven aanvaardt en hierin een weg te gaat om haat om te buigen tot ware liefde. Onvrede tot vrede. Ongerechtigheid tot vrede.’ Is het een dwaasheid als je daarin stappen zet? De boodschap van Jezus zegt mij, ons, van niet. Gelukkig, zalig ben je als je hierin een weg kunt gaan. Als je het kruis dat je tegenkomt, de liefdeloosheid en alles wat daarmee samenhangt, weet te keren tot liefde. Dat wens ik u, jullie en mijzelf toe. Die zaligheid, dat geluk in het geloof, maar ook in die hoop